bruklina.

- nie wątpię, że nic nie doszło, dojście na tej kanapie nie jest możliwe - jasne, że kłamała, przecież wczraj przeżyła taką niesamowitą rozkosz, napisałam rozpacz, na tej kanapie, że po prostu nie mogła przestać tego rozpamiętywać, ale chciała troche się na nim powyżywać, o ile jeszcze mogła wykorzysytwać do tego sytuację. - ale było obrzydliwe, no bo, ej, to naprawdę jakieś niehumaintarne, ile miałeś już dziewczyn na tej kanapie, hm? - zapytała.

- będziemy się teraz rozliczac z kochanek i kochanków? proszę bardzo, chętnie ci wszystkie wymienię, tylko będziesz musiała trochę mnie posłuchac, dużo w sumie ich było - zaśmiał się ironicznie i spojrzał się na nią. miała w sobie to coś, co go przyciągało, i to jak, była starsza, i bardzo pociągająca. uśmiechnął się do niej i założył pasmo włosów za jej ucho. i tylko się jej przyglądał z jakimś zaciekawieniem ogólnym.

- hm, nie, możemy rozmawiac o literaturze i słowackim - westchnęła, chociaż szczerze mówiąc nie dałaby rozmawiać na takie tematy, ponieważ nigdy nie uczyła sie w szkole i dlatego wylądowała na utrzymaniu brooklyna, jako jakaś głupia sekretarka z "super pensją", ale nie wypominała mu tego, bo byłoby to bez sensu, wywaliłby ją jeszcze na ulicę z powrotem i co! - fuj - dodała jeszcze.

- literatura jest nudna. a skoro nie chcesz rozmawiac o tych wszystkich moich dziewczynach, na przykład porozmawiajmy, jak spędziłaś dzisiejszy dzień. więc, jak było właśnie w pracy, co? - zapytał zmieniając kompletnie temat, jakby po prostu było to dla niego zupełnie naturalne. przyjrzał się jej i tylko pocałował ją w nos, był bardzo dla niego taki słodki. i się uśmiechnął.