Century 21 Department Store

przecenowy raj. same markowe rzeczy.

olivia właśnie szła z zakupów, całkiem zadowolona i obładowana różnymi rzeczami. w ręce trzymała jakieś dwa bilety na przedstawienie, a w drugiej zaś miała po kilka torebek z różnych butików. i na razie starała się jakoś ogarną, więc stanęła sobie pod sklepem, i wszystko po kolei układała.

szedł tędy, zapewne robił sobie jakiś mały spacer bo musiał odetchnąć, ostatnio coraz częściej potrzebował odpoczynku, chyba proces starzenia go dopadł. nvm. wpadł pewnie na olivię i to wszystko co układało rozsypało się gdzieś w koło. ojej. po chwili rzucił się do sprzątania. - cześć i przepraszam. - odparł jak zwykle tym samym poważnym tonem.

spojrzała się tylko na zakupy i wescthnęła. - okej, nie szkodzi. pomożesz mi z tym, hm, co? proszę? - powiedziała z uśmiechem, chciała, żeby jej chociaż pomógł, cokolwiek żeby zrobił, byleby jej ułatwiło to teraz życie. spojrzała na niego, i odgarnęła grzywkę z oczu, bo jej bardzo przeszkadzała. bilety na razie trzymała nadal w ręce i próbowała się jakkolwiek pozbierać, no cóż.

- jasne. - odparł. może i sztywniak z niego, ale dżentelmenem też był. dlatego uchwycił większą część jej zakupów i zapewne maszerowali sobie spokojnie wzdłuż chodnika. vincent uważnie ją obserwował. - więc po co tyle zakupów hm? - zapytał, nigdy nie rozumiał kobiet i tego, że koniecznie potrzebują dwudziestu par butów.

spojrzała się na niego, śmiesznie wyglądał nareszcie z tymi zakupami. nawet może cicho się zaśmiała. poprawiła torebkę na ramieniu i spojrzała się na bilety. - wiesz, potrzebne mi są na najbliższe przedstawienie, w którym występuję. - powiedziała z uśmiechem i przyjrzała się mu. - właśnie, mam dla ciebie bilet, który ci wczoraj obiecałam. - powiedziała z uśmiechem znowu i spojrzała się gdzieś w dal

- o fajnie! - odparł radośnie. - w końcu jakaś rozrywka i do tego kulturalna. - w sumie teatr średnio go interesował, ale interesowała go olivia w głownej roli, może nawet będzie tam jakaś rozbierana scena. :d - właściwie co to za sztuka? - zapytał, może nawet przeczyta ten dramat na podstawie którego będzie wystawiana sztuka, żeby wiedzieć czego ma się spodziewać.

- sztuka jest o życiu dziewczyny, która przyjeżdża do nowego jorku i próbuje się w nim odnaleźć. - powiedziała z uśmiechem, była z siebie dumna, że nareszcie rozweseliła aż tak ponurego faceta. uśmiechnęła się do siebie, i założyła pasmo wpadające jej w oczy, za ucho. spojrzała się na niego, i przygryzła wargę. - hm, może kiedyś w końcu wpadniesz do mnie na drinka? to taka wcale niezobowiązująca propozycja. - powiedziała tak jakoś.

- mhm, ciekawe. i ty grasz tą dziewczynę tak? i będziesz próbowała sie odnaleźć w nowym jorku? tyle, że wcale nie wyglądasz na zagubioną. - dostał słowotoku, może olivia tak na niego działała, kto wie. - jasne, kiedyś wpadnę i może to być też zobowiązująca propozycja. - budził się w nim dawny bóg seksu. xd mrr.

uśmiechnęła się, nareszcie, tak, osiągnęła pewien swój cel w życiu, może i starała się go rozruszać, cóż. no. spojrzała się na niego. - hm, dzięki. jakoś staram się tutaj odnajdywać, chociaż i tak wolę swoje oslo. - powiedziała, w końcu mógł się dowiedzieć, skąd jest olivia, chociaż pewnie go to nie interesowało. - a co do drinka, zapraszam, nawet jutro. - powiedziała zachęcająco.

- oslo? czyli pochodzisz z norwegi tak? - zapytał. w sumie nie miała nawet typowej norweskiej urody, chociaż nie wiem jaka to, ale to nic. :d - jasne, umówimy się jeszcze jakoś, mam twój numer przecież. - odparł, uśmiechnął się i poprawił torby z zakupami, żeby mu się wygodniej szło.

- tak, z norwegii. przyjechałam tu właściwie na studia, wiesz, te moje wymarzone, aktorskie - uśmiechnęła się do niego i spojrzała na taksówkę, która właśnie przejechała. przez przypadek nawet potrąciła kobietę, ale od razu ją przeprosiła, dzisiaj jakaś wyjątkowo roztrzepana chyba była. - no tak tak, umówimy się. a właściwie ty, jesteś z nowego jorku, prawda? - zapytała z ciekawości.

- owszem, mieszka tu od zawsze i nie zamierzam stąd nigdzie wyjechać. po za tym nie ma nic lepszego niż nowy jork. - no bo nowy jork to taka kolebka tego co najlepsze...alkohol, narkotyki, dziwki. :d a potem vincent stwierdziłw myślach, że nigdy nie był w norwegii i postanowił, że kiedyś tam się wybierze.

spojrzała się na niego, i tylko oblizała usta. - słodko wyglądasz z tymi torebkami. albo nie. raczej tez jak mój chłopak, coś w tym rodzaju. - zaśmiała się i pewnie spojrzała się na niego ona raczej była bezpośrednia i nie chciała udawać, że jej się on raczej podoba! - okej, odprowadzisz mnie do domu - zapytała z uśmiechem, tak zupełnie miło.

no to odprowadził ją i wrócił do domu.
tak konkretnie to idę już. :d