Ulica

-to mozemy sie przejsc do mnie, ale mam otwarty balkon-zeby wywietrzyc spalone tosty, ale tego jej nie powiedzial juz-wiec tez moga byc komary.

-hej od razu do Ciebie-oburzyła się bo nie chciała aby o niej pomyslał coś niestosownego i nieprzyzwoitego-nie chce tam gdzie komary,nie lubie ich

-to nigdzie indziej cie niestety nie zaprosze, chociazby dlatego ze jestem splukany, serio -poglaskal sie po policzku zeby sprawdzic czy nadal jest taki gladki jak pupa niemowlaka i rzeczywiscie byl, chyba mu pogratuluje troche po cichu- a komary ciebie?

-mnie wszyscy lubia-wzruszyła ramionami-ale ja mam kase to moge Cię gdzies zaprosić-wstała bo nie chciała być dla nich łatwym łupem-ale nie dzić znaczy nie teraz bo śpiąca jestem

/lece zaraz bo zasypiam/

-odprowadzic cie?-zaoferowal sie, wstajac tez, bo generalnie to byl dzentelmenem i mama uczyla ze dziewczyny trzeba odprowadzac chociaz troche, tym bardziej w takim groznym miescie jak ny.

/tez ja zaraz;d

pokręciła głowa nie dzięki-mieszkam tutaj zaraz-popatrzyła na ciemną ulicy-ale dzieki za propozycje,to takie miłe

-oo, to jestesmy sasiadami- zachwycil sie ale nie umarl z wrazenia czy cos -przyjde jutro po cukier, co? bo mowilem juz ze jestem splukany, nie mam czym slodzic herbaty

-no dobra-uśmiechneła się-dorzuce nawet ciastko gratis zeby ci nie było smutno z samą herbatką

-musze sie z toba ozenic - znowu sie zachwycil, a potem ucalowal ja w brew na dobranoc i zniknal w ciemnosciach jak laki luk

-dobra jak wytrzezwieje ustalimy termin-pomachała za nim i uciekła bo goniły ją komary

Aya weszła na ulicę.
Właściwie nie wiedziała, co ze sobą zrobić.
Ruszyła przed siebie układając sobie plan dnia w głowie.

Biegnie do niej Effy.
-Miałam ci właśnie powiedzieć że mieszkam na Manhattanie- uśmiechnęła się i westchnęła. Była zadowolona i czekała na reakcję Ayi.

(efi, Aya już dawni nie ma na ulic)

Mia wbiegła na ulicę, i strasznie szybko przemieszczała się przez zatłoczoną jeszcze ulicę, co chwila się o kogoś obijając i przepraszając go za to.
Właśnie rozdzwonił się jej telefon, nie zwalniając złapała za niego.
-nie krzycz na mnie-poprosiła brata-nic mi nie jest!-tyk razem ona do niego krzyknęła
rozłączyła się i zwolniła.
Teraz nie było sensu już biec.

wyszła ze studia, mając jeszcze nadzieję złapać mię i oddać jej płytę. zauważyła ją i podbiegła do niej - hej, zostawiłaś płytę - powiedziała

-Dzięki-powiedziała chowając płytę do torby.-Sory, naparawde muszę już iść.
Powiedziała znikając gdzieś w tłumie.

ona też zniknęła stąd

- nie. tylko kiedy jestem nowa - zaśmiałą się i zaczełą jeść swojego hambuegera ^

/ ja sie zwijam. napisze do ciebie jutro na gg czy coś ^
ale bede jakoś kolo 13 lub 14 xd

/dobra, pisz do mnie jutro.

Celeb też wciągnął swojego. Po wielu trudach w końcu udało mu się odprowadzić mery. Na pożegnanie dal jej całusa w polika i odszedł w nieznane.

szła tędy właśnie, ogólnie to bardzo zasłuchana w jakiejś muzyce z ajpoda, lata '70, lans. i nuciła, mniej więcej tak: -ba de ja sej du ju rimember.- w ręku trzymała małą paczuszkę z wypiekami babuni, tak właśnie szła od babci, która upiekła jej przepyszne rogaliki z nadzieniem! ;3 i ogółem miała hepi dzień, ofc.

magia i czary, bo dwayne akurat sluchal tej samej piosenki, ale tylko z jedna sluchawka w uchu. bal sie, ze jak bedzie sluchal na dwie, to go zabija jak tego dilera w jakims filmie. on z kolei w rece nie trzymal nic i chyba jest przez to poszkodowany na platformie spolecznej, czy jakiejkolwiek innej. - oo, slucham tej samej piosenki, xd - zagail! przystajac.

wyjęła słuchawki z uszu, rzecz jasna. i jakoś tak poczuła ochotę na rogalika. -chcesz?- podsunęła mu pod nos paczuszkę z wypiekami babuni. -moja babcia piecze przepyszne rogaliki, spróbuj.- to prawda! jej babcia była kimś na miarę najdżeli lałson albo makłowicza, serio. ;3

najdzela jest superancka
-hm, no nie wiem czy nie jestes czasem jakims groznym zboczencem i nie masz tam narkotykow. albo pigulki gwaltu. taki przystojny i naiwny chlopiec jak ja musi uwazac. znaczy - zapowietrzyl sie -nie to, zebym mial jakies przykre doswiadczenia, skad.. - bo nie mial, pokrecil glowa zeby bylo bardziej przekonujaco i podrapal sie po swiezo ogolonym policzku, nawet bez zadnych zadrapan.

ona długo nie czekając sięgnęła po rogalika, łapczywie wkładając do ust. bo była cholernie głodna! ostatnim posiłkiem jaki jadła, było wczorajsze spagettii na lancz. -mhm, pyyyyyyyyszny.- aż jej marmolada na dolnej wardze pociekła. ;'x i chyba nie spostrzegła tego. -na pewno nie chcesz?- zapytała po raz kolejny.

-no teraz chyba chce - pokiwal glowa, skoro ona je, to znaczy, ze nic tam nie dosypala. chyba ze dosypala a za rogiem czeka ich banda i zgarnie ich oboje i wytna um nerki.. ach te paranoje. czekal wiec az ona go poczestuje jakos kurturarnie znaczy da mu ugryzc, czyli chyba jednak nie kurturarnie i za ten czas sie przedstawil. - jestem dwayne.

stała ze sprayem w ręku przed swoim dziełem. Kochała to robić. Fajne wyszło pomyślała i przez dłuższą chwilę przyglądając się oczom namalowanego człowieka. Była w nich głębia. Obracała żółtą farbę w dłoniach. Musiała głupio wyglądać stojąc jak słup soli na zatłoczonej ulicy. Co chwilę ocierali się o nią ludzie. Upchnęła farby w torebce i poszła ulicą. miała zamiar jeszcze zajść do sklepu dla malarzy. Nie miała duzo kasy ale chciała przynajmniej popatrzeć.